Δίκαιο και συνεργατικότητα

Μια νέα προσέγγιση στην κοινωνιολογία του δικαίου

ISBN978-960-02-2902-8
Σελίδες629
Έτος πρώτης έκδοσης2013
Έτος τρέχουσας έκδοσης2013
Βάρος (g)1097
Σχήμα 24 x 17

39,22

Σε απόθεμα

Κωδικός προϊόντος: 52548bdc00c5 Κατηγορίες: ,

Η μονογραφία αυτή διερευνά μια νέα προσέγγιση στην Κοινωνιολογία του Δικαίου, βασισμένη στην έννοια της “συνεργατικής ορθολογικότητας”. Η συνεργατική ορθολογικότητα διαφοροποιείται από την παραδοσιακή εργαλειακη ορθολογικότητα, προτείνοντας για τη λήψη αποφάσεων τρεις προϋποθέσεις: την ποικιλότητα, την αλληλεξάρτηση και τον αυθεντικό διάλογο. Εφαρμόζοντας συνεργατικά ορθολογικές διαδικασίες, τα μέλη μιας ομάδας (π.χ. ενός διοικητικού συμβουλίου ή μιας κοινότητας) μπορούν να υιοθετήσουν νέους τρόπους συνεργασίας, ώστε να αντιμετωπίσουν από κοινού πολύπλοκες και ραγδαία μεταβαλλόμενες καταστάσεις σύγκρουσης. Στον πυρήνα της προσέγγισης αυτής ενυπάρχει το πρωτογενές δομικό υλικό για τις κοινότητες του μέλλοντος, που θα είναι οργανωμένες γύρω από νέες αρχές διακυβέρνησης και θα εξασφαλίζουν βιωσιμότητα ενόψει των προκλήσεων της παγκοσμιοποίησης. Το Δίκαιο, το οποίο ως κοινωνικό φαινόμενο “παρακολουθεί” τις κοινωνικές εξελίξεις, έχει τις τελευταίες δεκαετίες καταστεί πιο πολύπλοκο, φορμαλιστικό και γραφειοκρατικό.Υπό το πρίσμα της συνεργατικής ορθολογικότητας, το Δίκαιο αποκτά μεγαλύτερη ευελιξία και διαμορφώνει πιο αποτελεσματικούς μηχανισμούς ανατροφοδότησης. Με άλλα λόγια, μπορεί να μαθαίνει καλύτερα, τόσο από το εσωτερικό του περιβάλλον (δηλαδή από τα δικά του λάθη ή επιτυχίες), όσο και από το εξωτερικό του περιβάλλον, δηλαδή από την οικονομία, την πολιτική ζωή, τον πολιτισμό κτλ. Επίσης, η συνεργατικότητα προσφέρει στα νομικά συστήματα τα μεθοδολογικά εργαλεία για την εδραίωση εναλλακτικών θεσμών επίλυσης των διαφορών, όπως είναι η διαμεσολάβηση. Τέλος, σχετίζεται με τα σύγχρονα μοντέλα δημοκρατικής διακυβέρνησης, που επικεντρώνονται σε προσπάθειες διεύρυνσης των κοινωνικών ομάδων οι οποίες έχουν πρόσβαση στη δικαιοσύνη. Έτσι, το βιβλίο αυτό εντάσσεται σε μια αναδυόμενη στη Νομική Επιστήμη έκκληση για “δικαιοσύνη με πιο ανθρώπινο πρόσωπο”.

Συγγραφέας

Ασπασία Ι. Τσαούση

Η Ασπασία Τσαούση είναι μόνιμη Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Κοινωνιολογίας του Δικαίου στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου διδάσκει σε προπτυχιακό επίπεδο τα μαθήματα «Κοινωνιολογία του Δικαίου», «Δίκαιο & Οικονομία» και «Γενική Κοινωνιολογία». Σε μεταπτυχιακό επίπεδο διδάσκει Κοινωνιολογία του Δικαίου στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ, καθώς και μαθήματα στο Διιδρυματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Δίκαιο και Οικονομικά» του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και της Νομικής Σχολής ΑΠΘ. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Νομικής του ΑΠΘ και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος με βαθμό «Άριστα» από τον Τομέα Ιστορίας, Φιλοσοφίας και Κοινωνιολογίας του Δικαίου. Συνέχισε με εσωτερική υποτροφία τις σπουδές της στη Νομική Σχολή του University of Chicago, αποκτώντας το μεταπτυχιακό δίπλωμα Master of Laws Degree (με έπαινο magna cum laude).
Το 2000 ολοκλήρωσε τη διδακτορική της διατριβή με βαθμό «Άριστα με διάκριση», υπό την επίβλεψη του καθηγητή Gary S. Becker (Νόμπελ Οικονομικής Επιστήμης 1992) και του Richard A. Posner (Chief Judge, U.S. 7th Court of Appeals). Από το 2001 ως το 2010 ήταν καθηγήτρια στο ALBA Graduate Business School, όπου δίδαξε «Δίκαιο και Οικονομικά», «Θεωρία και Τεχνικές Διαπραγματεύσεων» και «Εναλλακτικούς Τρόπους Επίλυσης Διαφορών» σε μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών, αλλά και στο πρόγραμμα εκπαίδευσης στελεχών επιχειρήσεων. Ως Λέκτορας μερικής απασχόλησης είχε συνεργαστεί με το Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (2001-2004) και με το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (2008-2010). Έχει συγγράψει τέσσερις μονογραφίες και πολλές μελέτες, που έχουν δημοσιευθεί σε διεθνή και εγχώρια επιστημονικά περιοδικά. Είναι δικηγόρος Θεσσαλονίκης από το 1992, διαπιστευμένη διαμεσολαβήτρια (CIArb) (2008) και εκπρόσωπος της Νομικής Σχολής Θεσσαλονίκης στην Κεντρική Επιτροπή Διαμεσολάβησης.