Εργασία και κοινωνική αναπαραγωγή στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία του Πειραιά

Σπυριδάκης, Μάνος,

ISBN978-960-02-2464-1
Σελίδες389
Έτος πρώτης έκδοσης2010
Έτος τρέχουσας έκδοσης2010
Βάρος (g)468
Σχήμα 21 x 14

24,38

Σε απόθεμα

Κωδικός προϊόντος: ea1d82ecc4db Κατηγορίες: ,

– Με ποιους όρους και μέσα από ποιες διαδικασίες οι εργαζόμενοι διαπραγματεύονται την εργασιακή και κοινωνική τους αναπαραγωγή; – Με ποιο τρόπο διαχειρίζονται τις περιόδους της ανεργίας τους αλλά και τις δύσκολες εργασιακές συνθήκες στις οποίες αναγκάζονται να ενταχθούν; – Πώς υπερτοπικά και υπερεθνικά κέντρα λήψης αποφάσεων επηρεάζουν τις τροχιές της καθημερινότητας του κόσμου της εργασίας; – Ποιος είναι ο ρόλος των κοινωνικών δικτύων κατά την πρόσβαση στην απασχόληση και πως αυτά επηρεάζουν την ποιότητα της εργασίας και την ίδια τη διαδικασία της παραγωγής; Τα παραπάνω ερωτήματα διερευνώνται στο ανά χείρας βιβλίο μέσα από τη σε βάθος θεωρητική και εμπειρική ανάλυση της έννοιας της εργασίας και της εργασιακής διαδικασίας, εστιάζοντας στη μελέτη της περίπτωσης της Ναυπηγοεπισκευασπκής Ζώνης Περάματος. Το βιβλίο αρθρώνεται σε οκτώ κεφάλαια τα οποία αφορούν την ιστορική διάσταση εμφάνισης του Περάματος και της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, την κοινωνική και πολιτισμική διάσταση της απασχόλησης και τη διαδικασία πρόσβασης σε αυτή, το ρόλο του κράτους, της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και της συνδικαλιστικής δραστηριότητας, τη σχέση της οικογένειας και του νοικοκυριού με τους όρους και τις συνθήκες της κοινωνικής αναπαραγωγής καθώς και τον τρόπο με τον οποίο οι εργαζόμενοι αντιλαμβάνονται τη θέση και το ρόλο τους σε ένα πλαίσιο έντονης ανισότητας. Η μελέτη περίπτωσης της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης έχει ως στόχο να καταδείξει τη σημασία της ανθρωπολογικής ανάλυσης, σε συνδυασμό με την άμεση και ουσιαστική συνομιλία με την κοινωνιολογική προσέγγιση, για τη θεωρητική και εμπειρική διερεύνηση της έννοιας της εργασίας σε ένα ασταθές, μεταβαλλόμενο και ανασφαλές κοινωνικό και οικονομικό συγκείμενο. Επιπλέον, επιχειρεί να υπογραμμίσει την άκρως σημαντική και απαραίτητη συμβολή της κοινωνικής επιστήμης στην ανάδειξη «σιωπηρών» κοινωνικών διαδικασιών και στη χάραξη κοινωνικής πολιτικής. Βασική θέση της μελέτης είναι ότι η εργασία αποτελεί κοινωνική και πολιτισμική σχέση καθώς και ότι οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να διαχειριστούν με εξαιρετική δεξιοτεχνία ένα αδυσώπητο και επισφαλές πλέγμα σχέσεων δύναμης και εξουσίας με σκοπό να επιτύχουν όχι απλά την επιβίωση τους αλλά την κοινωνική τους αναπαραγωγή με αξιοπρέπεια και επινοητική ευρηματικότητα.