Κύπρος 1950-1959: Το τέλος του αλυτρωτισμού

Πολιτική και ιδεολογική θεώρηση

ISBN978-960-02-3395-7
Σελίδες332
Έτος πρώτης έκδοσης2018
Έτος τρέχουσας έκδοσης2018
Διεύθυνση ΣειράςΝτάλης, Σωτήρης
Σχήμα 14 x 21

15,90

Σε απόθεμα

Πως η βούληση του λαού για ελευθερία οδηγήθηκε στον ένοπλο αγώνα και απ’ εκεί στις Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου είναι μια δαιδαλώδης πορεία που συνδέεται άμεσα με τα συμβάντα και τις προσωπικότητες που ηγήθηκαν του αγώνα, τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και τον Γεώργιο Γρίβα-Διγενή.

Τα σφάλματα σε ένα αγώνα είναι αναπόφευκτα. Κάποια ήταν ορατά έκτοτε και άλλα φάνηκαν αργότερα, παρακάμπτονται, όμως ή αποσιωπώνται, γιατί η μυθοποίηση των καταστάσεων όπως και η συμβολή των ηγετών δεν επιτρέπει την κριτική. Πολλοί είναι εκείνοι, και ιδιαιτέρα η κατηγορία των πάσης λογής επιγόνων, που θέλουν την ιστορία αμετακίνητη, δογματικά διατυπωμένη και τους ηγέτες στο κέντρο του αιώνιου θαυμασμού. Όμως, ο άκριτος έπαινος του αγώνα και η άνευ ορίων και μέτρου μυθοποίηση των ηγετών εμπεριέχει ιδιοτελή ελατήρια, παγιδεύει τη σκέψη, εμποδίζει τη νέα γενιά να απελευθερωθεί από το παρελθόν και να ατενίσει το μέλλον με νέες ιδέες και νέες προσεγγίσεις.

Υπάρχουν πολλά που πρέπει να ερευνηθούν και να σχολιαστούν. Να υποστηριχθεί ότι αυτό μπορεί να γίνει αντικειμενικά είναι εκτός πραγματικότητας. Μπορεί όμως να γίνει με καλή πίστη και διαλεκτικά. Άλλωστε προστίθενται συνεχώς νέα στοιχεία και πληροφορίες και κάθε εποχή βάζει τα δικά της ερωτήματα.

Το συμπέρασμα της ιστορίας παραμένει:

  • Ότι μας κληροδοτήσαν οι αιώνες κατασπαταλήθηκε μέσα σε λίγα χρόνια. Δεν έλειψαν οι ηρωισμοί και οι αυτοθυσίες, όμως συνοδεύτηκαν από ορυμαγδό αμετροέπειας και απουσίας λογικής.
  • Τι έφταιξε και δεν παίρναμε τα μηνύματα της προαναγγελθείσης καταστροφής;
  • Ποια ήταν η Κύπρος που η γενιά του 1950-59 παρέλαβε όταν ξεκινούσε ο αγώνας και ποια Κύπρο παρέδωσε με τον τερματισμό του;

Αυτό είναι ερώτημα που με την πάροδο του χρόνου θα προβάλλει όλο και πιο έντονα.

Συγγραφέας

Χατζηδημητρίου Τάκης

Χατζηδημητρίου Τάκης

Ο Τάκης Χατζηδημητρίου, γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1934. Είναι έγγαμος με δυο παιδιά. Το 1951-1952, Γραμματέας της ΠΕΟΝ (Παγκύπρια Εθνική Οργάνωση Νεολαίας). Σπούδασε οδοντιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και υπήρξε Γενικός Γραμματέας της ΔΕΣΠΑ (Διοικούσα Επιτροπή Συλλόγων Πανεπιστημίου Αθηνών). Μέλος της συντακτικής επιτροπής και υπεύθυνος έκδοσης του λογοτεχνικού περιοδικού Κυπριακά Χρονικά. Υπήρξε Γραμματέας της Επιτροπής Αποκατάστασης της Δημοκρατίας στην Ελλάδα και σύνδεσμος στην Κύπρο της Δημοκρατικής Άμυνας. Ιδρυτικό μέλος του Σοσιαλιστικού κόμματος ΕΔΕΚ, Αντιπρόεδρος και βουλευτής του κόμματος. Διετέλεσε Πρόεδρος της υποεπιτροπής Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Συμβουλίου της Ευρώπης. Το 2003 ανέλαβε Συντονιστής Εναρμόνισης με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο στα πλαίσια των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ε.Ε. Από το 2008-2022 Πρόεδρος της Ελληνοκυπριακής πλευράς στη δικοινοτική Επιτροπή για τη διάσωση της Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Έργο που έτυχε διεθνούς αναγνώρισης από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τη EUROPA NOSTRA. Το 2022 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του απένειμε το Μετάλλιο «Εξαίρετης Προσφοράς» της Κυπριακής Δημοκρατίας. Συγγραφέας οκτώ βιβλίων πολιτικού και πολιτιστικού προβληματισμού.